Elke weekend is er wel één… een gezellig samenkomen met wat mensen in het park onder het genot van en beatje.
Lees dit artikel . Het is erg vermakelijk
(reactie van één van de organisatoren: dit hele verhaal is door iemand uit zijn/haar duim gezogen, de foto’s kloppen niet, de feiten kloppen niet, de quotes net zo min en zelfs de namen zijn niet goed geschreven..
heb net al een kwartier via de telefoon lopen bitchen daar, ben benieuwd hoe dit afloopt.)
Hieronder nog een verhaal over het toenemende gebruik van GHB (ook erg vermakelijk)
Gezellig op ND… (bron: djbroadcast)
Het NachtDigital Festival in het diepe oosten van Duitsland trekt ieder jaar heel veel bezoekers. Net als afgelopen weekend. Meer dan 3.000 zijn het er echter nooit, want de organisatie wil het gezellig houden en geen ellende met tunnels. Onder die 3.000 bezoekers zitten ook veel Nederlanders.
Tekst: Chris Helt
Beeld: Jan Sauerzapfe
Uren voordat het festival zijn programma officieel zou beginnen, reflecteerden de tenten aan de waterkant reeds het zwaalicht van een stilstaande ambulance. Voor ons was al snel duidelijk dat de aanwezigheid van de broeders maar één reden kon hebben: GHB. Een dag later werd ons vermoeden bevestigd. Een meisje uit Nederland kon of wilde de proporties van de door haar genomen hoeveelheid Gamma-hydroxybutaanzuur niet rationeel doseren. (Claire van der Hall schreef er onlangs ook al over. red.)
Op de site van het festival werd het gebruik van GHB van te voren afgeraden en de verkoop ervan strafbaar gesteld. Deze maatregelen worden in Duitsland al jaren door clubs en publiek getroffen. Als ik dan die verlepte GHB-draken uit de Gooi- en Vechtstreek op zaterdag en zondag in de middagzon hun buisjes zie ‘klappen’ word ik gestoord. Niet alleen nemen ze het risico dat de beveiligingsmaatregelen volgend jaar drastisch worden verscherpt opdat we onze mascara en deo moeten inleveren, ze werpen ook nog eens een grijze sluier over een doorgaans euophorisch NachtDigital-publiek.
Ze hebben er een sport van gemaakt om zich zo te verdoven dat er een totale apathie tegenover de rest van de dansvloer ontstaat. Ze klitten samen, laten zien dat ze samen horen. Zitten op de rand van het buitenpodium, op een verhoging. De ogen glazig, zenuwen uitgeschakeld. Geen emoties. Ze merken het niet eens meer als de dj de bass eruit haalt en hem er zes tellen later weer als een donder injaagt. Als dan de armen van de rest van het publiek als een heilig gebaar richting hemel worden gestrekt, denken de buisjesdebielen dat het een ovatie voor hun gekunstelde tofheid is.
Natuurlijk scheer ik niet alle Nederlanders op het NachtDigital Festival over een kam. Het is vooral één onbetrokken groep die boven alles de exclusiviteit van het festival waardeert. Het is de nieuwe generatie koorballen en koormeisjes die hun bestaansrecht aan groepjesvorming, uitsluiting en groepsdrang ontleent. Eerst was het hockey, nu is het house. Een soort Cruel Intensions met een vierkwartsmaat. Een decoratietip voor de volgende editie van het NachtDigital Festival: Maak grote banners met bijvoorbeeld een titel van Black Strobe ‘Nazi Trance Fuck Off’ en de poetische slogan ‘Kriminelle Raver Raus’, maar maak vooral honderden banners met de tekst: ‘GHB-draken de tyfus!’
Koorbal, is dat niet zo’n type met kostuum van colbert, gilet, pantalon met stropdas?